Το τοπίο θεωρείται το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του περιβάλλοντος και της κοινωνίας, όπως αποτυπώνεται στο χώρο και γίνεται αντιληπτό από τον άνθρωπο. Τόσο οι φυσικές διεργασίες όσο και οι ανθρώπινες δραστηριότητες υπόκεινται σε μεταβολές, με αποτέλεσμα τα τοπία να εξελίσσονται και να αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Η κατανόηση των μεταβολών του τοπίου προϋποθέτει την αναζήτηση και ερμηνεία των παραγόντων που είναι υπεύθυνοι για τις συγκεκριμένες μεταβολές. Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση των μεταβολών του τοπίου μέσω της έννοιας της ανθεκτικότητας, καθώς τόσο το τοπίο όσο και η ανθεκτικότητα εντοπίζονται στη διεπιφάνεια του διπόλου κοινωνίας-φύσης και αφορούν σύνθετα, κοινωνικο-οικολογικά συστήματα δυναμικού χαρακτήρα. Στο πλαίσιο αυτό θα μελετηθούν αφενός οι παράγοντες που επηρεάζουν και διαμορφώνουν τις αποφάσεις των δρώντων υποκειμένων και αφετέρου το πώς προσαρμόζονται οι στρατηγικές επιβίωσής τους στις πιέσεις και στα κίνητρα που προέρχονται τόσο από τα μέτρα πολιτικής όσο και από άλλες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές δυνάμεις. Το αγροτικό τοπίο του αμπελώνα της Σαντορίνης, ως ένα σύστημα παραγωγής ποιοτικών προϊόντων και ιδιαίτερης αισθητικής αξίας, θα αποτελέσει το πεδίο της εμπειρικής μελέτης.